Masovne grobnice, kao što im naziv kaže, jesu specijalne grobnice u kojima je više tela sahranjeno zajedno. Pri čemu posmrtni ostaci preminulih nisu fizički odvojeni.
U većini slučajeva masovne grobnice su posledica nasilja velikih razmera ili genocida. Obično su nastajale u toku ratova, kada se tela na brzinu sahranjuju u masovne grobnice. Ponekad su tela jednostavno ostavljana tamo gde su pala, bez pokušaja da se zakopaju. Nakon više godina sama priroda bi ih zatrpala.
Masovne grobnice mogu biti i rezultat prirodnih katastrofa, kao što su zemljotresi ili poplave. Takođe, nastaju iz verskih ili političkih razloga.
Iako govore o tragičnim događajima, čine deo istorije. Samim tim su i značajne za arheološka istraživanja.
Koje su najpoznatije masovne grobnice otkrijte u nastavku teksta.
Pariska masovna grobnica
Nije redak slučaj da tokom građevinskih radova, radnici naiđu na posmrtne ostatke. Zapravo, mnoge značajne zgrade, kao i porodični domovi, izgrađeni su na nekadašnjim grobljima.
Jedna od najupečatljivijih masovnih grobnica otkrivenih na taj način nalazi se u Parizu. Otkrivena je 2015. godine kada su građevinski radnici sređujući podrum prodavnice Monoprix pronašli više od 200 ljudskih tela.
Detaljnim istraživanjem arheologa otkriveno je ukupno 8 grobnica. U većini je bilo po 20 tela, ali u jednoj je bilo najmanje 150. Mnogi su uverenja da bi bilo pronađeno još više tela da je tim nastavio da kopa.
Kako se ispostavilo, prodavnica Monoprix je izgrađena na mestu drevne bolnice. U pitanju je bila „Hospital de la Trinite“, koja je po jezivim uslovima svrstana u istoriji na drugom mestu. Bolnica je radila između 12. i 17. veka, što je navelo istoričare da zaključe da su tela verovatno pripadala masovnoj epidemiji. Najverovatnije kugi koja je pogodila Pariz između 14. i 16. veka.
Ovim otkrićem, nakon pariskih katakombi i groblja Per Lašez, glavni grad Francuske dobio je i najpoznatiju masovnu grobnicu.
Rimska masovna grobnica u Bakingemširu
Otkriće bilo koje masovne grobnice je mučno, ali otkriće masovne grobnice novorođenčadi, zaista, je uznemirujuće.
Tokom nekih perioda rimske istorije, čedomorstvo nije bilo neuobičajeno. Tradicionalno je bilo da se novorođenče dovodi pred pater familias (najstariji živi muškarac u porodici) koji je odlučivao da li će dete biti zadržano ili ostavljeno napolju da umre od izloženosti. Čak je rimsko pravo obavezivalo poglavara crkve da ubije svako dete koje se rodi vidno deformisano. Deca su ubijena i ako porodica nije mogla da priušti da ih hrani ili ako je majka bila robinja.
Sve ovo nas vodi do jezivog otkrića dečije masovne grobnice 1912. godine u Bakingemširu. Prilikom iskopavanja velike rimske vile u Engleskoj arheolog Alfred H. Cocks je naišao na veliki broj dečijih posmrtnih ostataka. Ono što izaziva posebnu pažnju jeste činjenica da Cocks uopšte nije bio zainteresovan za ovo otkriće, te je tela ostavio tamo gde ih je i pronašao.
Jedan vek kasnije, tačnije 2008. godine, arheolog Dr. Jill Eyers je naišao na Cocksove izveštaje. Zapis o telima podstakao ga je na istraživanje. Daljim pregledima pronađeno je oko 140 beba koje su sahranjene između 150. i 200. godine. Utvrđeno je da su sva deca umrla ubrzo nakon rođenja. To je ukazivalo na čedomorstvo, a ne na neku vrstu pandemije.
Masovne grobnice 20. veka
Nažalost, nemoguće je pisati o istoriji masovnih grobnica bez pominjanja 20. veka.
Ovaj period su obeležile brojne masovne grobnice. Među njima se izdvajaju tzv. „polja ubijanja“. Nastala između 1975. i 1979. godine kada je režim Crvenih Kmera u Kambodži ubio oko 1,7 miliona ljudi, sahranivši njihova tela na jednom mestu.
Tu je i masovna grobnica masakra u Nandžingu koja je nastala kada su japanske snage ubile oko 300.000 kineskih civila. Zatim, Staljinove masovne grobnice koja su nastajale širom tadašnje Rusije, a ispunjavala su ih tela onih koji nisu podržavali Staljinov režim.
Ne treba zaboraviti i masovne grobnice tokom Drugog svetskog rata koje su stvorili nacisti ubijanjem miliona jevreja.
Pogrebno preduzeće Drnda International ima višedecenijsko iskustvo u organizovanju sahrana, uključujući i prevoz preminulih iz inostranstva. Vaš smo verni oslonac u najtežim trenucima 24 časa dnevno, 7 dana u nedelji.
